شنبه 89 خرداد 1 , ساعت 10:26 عصر
آنطور هم که فکر می کنی آسان نیست
که نقطه بگذاری و از سر خط شروع کنی
این فاصله ی مرگ انگیز را
با اشتباهی بزرگتر از میان برمی داری
اعتراض بی وجودی چون تو
به قدر مولکولی دنیا را متاثر نمی کند
هیچ ساعت شنی
به مقایسه ی سنگهایش با صحرا نمی بالد
اما حالا که اصرار داری
خواهشاً
بپرس از آن پائین
که چرا هیچ کس به بالا نگاه نمی کند
انوش سلامی مهن
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |